Özet: Bilimin kraliçesi olarak değerlendirilen Kimya, kültür ve medeniyetlerin gelişiminde oldukça önemli bir yere sahiptir. Kimya gücünü tarih, sanat, tekstil, tıp, eczacılık, inşaat, nakliye, imalat ve diğer birçok alana yaptığı katkılardan alır. Açıkça anlaşıldığı gibi kimya hayatın her alanında yer alır ve elbette ciddi avantajlarının yanında bazı dezavantajlara da sahiptir. Endüstriyel olarak kullanılan bazı bileşiklerin veya kimyasal proseslerin şüphesiz çevre ve insan sağlığı üzerinde zararlı etkileri vardır. Bunlar için çözüm yolları yalnızca kimyager, biyolog, mühendis, ekonomist ve hatta siyasetçiler gibi çok disiplinli bir işbirliği ile bulunabilir. Son dönemlerde bilim dünyası ve endüstri daha sürdürülebilir hedefler ve kalkınma fikirlerine dayalı yeni teknolojilerin keşfi ve bunların iş stratejilerine entegre edilmesi üzerinde odaklanmıştır. Bu kapsamda, daha temiz süreçler içeren ve multi disipliner yapısı nedeniyle 1990’lı yılların başından itibaren Çevre Koruma Örgütü (EPA) Çevre Kirliliği Önleme ve Toksikoloji Ofisi tarafından hazırlanan YEŞİL KİMYA terimi oldukça dikkat çekmektedir. Konsept olarak Yeşil Kimya, ilave kirlilik oluşturmaksızın insan ve çevreye zarar veren maddelerin kullanımını ve oluşumunu minimize etmek amacıyla kimyasalların ve proseslerin ekosistem uyumlu teknikler kullanılarak yeniden tasarlanmasını, üretimini ve kullanımını içeren bir düzine ilkeye sahip yeni bir akımdır. Bu vesile ile sunumuz, geniş bağlamda sürdürülebilirliğin disiplinler arası bağını kuvvetlendirmeyi ve akademik ihtiyaçlar ile pratik endüstriyel uygulamalar arasında yeşil bir denge sağlamayı amaçlamaktadır.
